Availability:In Stock
Lorazepam is een medicijn dat helpt bij angst en slapeloosheid. Het behoort tot de benzodiazepinen, een groep medicijnen die de hersenactiviteit vertraagt. Je kunt het gebruiken als je last hebt van erge angstgevoelens of als je moeilijk in slaap komt. De dosering varieert meestal van 0,5 mg tot 2,5 mg, afhankelijk van je klachten.
Het medicijn werkt snel, meestal binnen een half uur tot een uur. De medicatie kan ook helpen bij spanning en onrust. Het is belangrijk om te weten dat deze benzodiazepine verslavend kan zijn, dus gebruik het niet langer dan nodig. In de volgende paragrafen lees je meer over de werking, bijwerkingen en het juiste gebruik ervan, zodat je goed geïnformeerd bent.
Het is een medicijn dat behoort tot de benzodiazepinen. Het staat bekend om zijn angstremmende werking. Je kunt het ook kennen onder de merknaam Temesta. Het werkt in op het centrale zenuwstelsel via de GABA-receptoren. Het wordt vaak voorgeschreven bij angst, spanning, paniek, slapeloosheid en onrust. Het is belangrijk te weten dat het een middellange werkingsduur heeft.
Deze medicatie helpt vooral goed tegen angst en om rustig te worden. Het is een benzodiazepine, wat betekent dat je er afhankelijk van kunt raken. Vergeleken met andere medicijnen werkt het vrij snel. Wees voorzichtig, want er is een risico op misbruik. Overleg altijd met een dokter voordat je lorazepam gebruikt.
Het beïnvloedt de GABA-receptoren in je hersenen. Hierdoor verminderen angst en spanning. Benzodiazepinen hebben een sederend, spierverslappend en angstremmend effect. Een metaboliet is glucuronide.
Het wordt gebruikt voor:
Angststoornissen
Slapeloosheid
Paniekaanvallen
Soms wordt het ook gebruikt als voorbereiding op operaties of bij misselijkheid door chemotherapie. Het is beter om het niet te lang te gebruiken.
Er zijn verschillende vormen. De meest voorkomende vorm is de tablet. Er is ook een injectievloeistof. De keuze hangt af van hoe het medicijn moet worden toegediend en wat je nodig hebt. Tabletten zijn makkelijk in te nemen. Een injectie werkt sneller. De beschikbare dosages zijn verschillend.
Het is belangrijk om te weten hoe het is samengesteld en wie het maakt. De kwaliteit en betrouwbaarheid hangen af van de fabrikant. Er zijn verschillende bedrijven die dit medicijn maken, zowel onder de merknaam als in generieke vorm. Ook kunnen de hulpstoffen, de stoffen die naast de actieve stof in het medicijn zitten, per fabrikant verschillen. Hieronder gaan we dieper in op de actieve bestanddelen en de verschillende fabrikanten van dit geneesmiddel.
Het is het belangrijkste actieve bestanddeel in dit medicijn. Dit bestanddeel zorgt ervoor dat het medicijn werkt, bijvoorbeeld door angst te verminderen of te helpen ontspannen. Naast Lorazepam bevat het medicijn ook inactieve bestanddelen, ook wel hulpstoffen genoemd. Deze hulpstoffen zorgen ervoor dat de pil zijn vorm behoudt, stabiel blijft en goed door het lichaam wordt opgenomen. Denk bijvoorbeeld aan stoffen die de pil bij elkaar houden of ervoor zorgen dat deze makkelijk oplost in je maag.
Er zijn verschillende fabrikanten die dit middel maken. Enkele bekende namen zijn Teva, Mylan en Sandoz. De fabrikanten die dit aanbieden, kunnen verschillen per land. Ook de prijs van lorazepam kan per fabrikant verschillen. Generieke middel moet van dezelfde kwaliteit zijn als het originele merkproduct. Dit betekent dat het dezelfde actieve bestanddelen in dezelfde hoeveelheid moet bevatten en op dezelfde manier in het lichaam moet werken.
Het is belangrijk om te weten dat het vooral de symptomen behandelt en niet de onderliggende oorzaak van je klachten wegneemt. Soms is het niet de eerste keuze, maar wordt het gebruikt als andere behandelingen niet goed genoeg werken. De dosis hangt af van de aandoening waarvoor je het gebruikt.
Als je dit middel via de mond inneemt, is dat meestal voor angststoornissen of slapeloosheid. Dit is de meest gebruikelijke manier om het medicijn te gebruiken. Je slikt de tabletten door met water. Bij orale inname ligt de effectieve dosis meestal tussen de 1 en 4 mg per dag, afhankelijk van de ernst van de klachten.
Parenterale toediening, via een injectie, wordt gebruikt bij ernstige situaties zoals status epilepticus (een langdurige epileptische aanval) of acute agitatie (ernstige onrust). Een injectie werkt sneller dan een tablet. Parenterale toediening gebeurt meestal in het ziekenhuis. De dosis bij parenteraal gebruik varieert, maar ligt vaak tussen de 2 en 4 mg.
Het is belangrijk om het correct te doseren en toe te dienen. Een juiste dosering zorgt ervoor dat je de voordelen van het medicijn ervaart, terwijl je de kans op bijwerkingen zo klein mogelijk houdt.
De dosering van dit geneesmiddel is niet voor iedereen hetzelfde. Je arts bepaalt de dosering die het beste bij je past. Dit hangt af van verschillende factoren, zoals de reden waarom je het middel gebruikt, hoe ernstig je klachten zijn en hoe je lichaam op het medicijn reageert.
Hieronder vind je een overzicht van de gebruikelijke doseringen voor verschillende indicaties. Het is belangrijk om te onthouden dat dit slechts richtlijnen zijn. Je arts zal de uiteindelijke dosering bepalen op basis van jouw persoonlijke situatie. De gebruikelijke startdosering voor angst is bijvoorbeeld 1 tot 4 mg per dag, verdeeld over meerdere doses. Bij slapeloosheid is de gebruikelijke dosis 1 tot 2 mg voor het slapengaan. Een enkele dosis is afhankelijk van de indicatie en kan variëren van 0,5 mg tot 2,5 mg.
Soms moet de dosering worden aangepast. Dit is bijvoorbeeld het geval bij ouderen, omdat hun lichaam het medicijn langzamer afbreekt. Ook als je nier- of leverproblemen hebt, kan de dosering lager zijn. Daarnaast kunnen bepaalde medicijnen de werking van dit middel beïnvloeden, waardoor een aanpassing van de dosering nodig is. Je arts kan de dosering geleidelijk verhogen of verlagen om bijwerkingen te minimaliseren en ervoor te zorgen dat het medicijn optimaal werkt.
Zoals elk medicijn, kan dit middel bijwerkingen veroorzaken. Het is goed om te weten dat niet iedereen die slaappil gebruikt, ook daadwerkelijk bijwerkingen ervaart. Mocht je ze toch krijgen, dan zijn de meeste bijwerkingen mild en gaan ze vanzelf over.
De meest voorkomende bijwerkingen zijn:
Sufheid
Duizeligheid
Vermoeidheid
Spierzwakte
Coördinatieproblemen
Deze bijwerkingen treden vooral op in het begin van de behandeling. Naarmate je lichaam went aan benzodiazepines, verdwijnen deze klachten meestal vanzelf. Drowsiness, een gevoel van slaperigheid, kan je dagelijkse activiteiten beïnvloeden. Dizziness, of duizeligheid, kan je evenwicht aantasten.
Ernstige bijwerkingen zijn zeldzaam, maar het is belangrijk om ze te kennen:
Ademhalingsdepressie (moeilijk ademen)
Verwardheid
Geheugenverlies
Paradoxale reacties (zoals onrust, opwinding of agressie)
Ouderen hebben een groter risico op deze ernstige bijwerkingen. Adverse reactions, ofwel ongewenste reacties, vereisen direct medische hulp.
Milde bijwerkingen verdwijnen vaak vanzelf. Als je last hebt van ernstige of aanhoudende bijwerkingen, neem dan contact op met je arts. Je arts kan de dosering aanpassen of een ander medicijn voorschrijven. Medical advice inwinnen is cruciaal.
Het beïnvloedt de GABA-receptoren in de hersenen. GABA is een neurotransmitter die een kalmerend effect heeft. Door de GABA-receptoren te beïnvloeden, kan lorazepam de ademhaling onderdrukken en cognitieve functies beïnvloeden. De biologische mechanismen achter bijwerkingen zijn complex.
Het is belangrijk om interacties tussen Lrazepam en andere medicijnen te vermijden. Deze interacties kunnen de werking versterken of verzwakken, en het risico op bijwerkingen verhogen. Daarom is het cruciaal om je arts en apotheker te informeren over alle medicijnen die je gebruikt, inclusief vrij verkrijgbare middelen en supplementen.
Het gebruik kan in combinatie met andere kalmerende middelen, zoals opioïde pijnstillers (bijvoorbeeld morfine, oxycodon), antipsychotica (bijvoorbeeld haloperidol, clozapine) en antihistaminica (bijvoorbeeld diphenhydramine, cetirizine), kan het sederende effect aanzienlijk versterken. Deze combinatie kan leiden tot overmatige sufheid en een verhoogd risico op ademhalingsdepressie, waarbij de ademhaling langzamer en minder effectief wordt. Wees extra voorzichtig als je deze middelen samen gebruikt.
Sommige antidepressiva kunnen de werking beïnvloeden, waardoor het effect sterker of juist zwakker wordt. Daarnaast kunnen bepaalde antidepressiva, zoals tricyclische antidepressiva (bijvoorbeeld amitriptyline) of selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) zoals fluoxetine, het risico op bijwerkingen te verhogen. Een antidepressivum zoals trazodon kan bijvoorbeeld de sederende effecten van dit middel versterken. Het is belangrijk om deze combinatie met voorzichtigheid te gebruiken en de dosering indien nodig aan te passen.
Alcohol versterkt de werking aanzienlijk. De combinatie van verhoogt het risico op sufheid, duizeligheid, coördinatieproblemen en ademhalingsdepressie. Het gebruik van alcohol tijdens de behandeling wordt ten zeerste afgeraden. Alcohol is een depressivum en versterkt de effecten op het centrale zenuwstelsel.
Voor een veilig medicijngebruik is het belangrijk om:
De juiste dosering in te nemen, zoals voorgeschreven door je arts.
Alcohol te vermijden tijdens de behandeling.
Je arts te informeren over alle medicijnen die je gebruikt.
De bijsluiter zorgvuldig te lezen en te begrijpen.
Het advies van je arts en apotheker op te volgen.
Het is essentieel om je aan deze richtlijnen te houden voor een veilig en effectief gebruik van dit geneesmiddel.
Het is belangrijk om de risico’s van lorazepam tijdens zwangerschap en borstvoeding te begrijpen. Het kan de placenta passeren en in de moedermelk terechtkomen, wat mogelijk schadelijk is voor de foetus of de baby. We moeten altijd de potentiële risico’s afwegen tegen de voordelen in overleg met een arts.
Het gebruik ervan tijdens de zwangerschap kan leiden tot aangeboren afwijkingen. Denk hierbij aan hartafwijkingen of een gespleten gehemelte. Daarnaast kan de baby ontwenningsverschijnselen ervaren na de geboorte, zoals trillen of prikkelbaarheid. Ademhalingsproblemen zijn ook een risico. Daarom is het cruciaal dat je lorazepam alleen gebruikt als het echt nodig is en er geen veiliger alternatief is. Je arts zal de risico’s en voordelen zorgvuldig tegen elkaar afwegen voordat een recept wordt uitgeschreven.
Lorazepam kan in de moedermelk terechtkomen. Dit kan leiden tot sufheid bij de baby, waardoor het moeilijker wordt om te drinken. Ook hier kunnen ontwenningsverschijnselen optreden. Net als tijdens de zwangerschap, mag het tijdens de borstvoeding alleen worden gebruikt als het strikt noodzakelijk is. Een arts zal de mogelijke risico’s en voordelen evalueren.
Er zijn alternatieven beschikbaar. Cognitieve gedragstherapie kan helpen bij angstklachten. Ontspanningsoefeningen, zoals ademhalingsoefeningen of yoga, kunnen ook verlichting bieden. In sommige gevallen kunnen andere medicijnen, zoals antidepressiva, een optie zijn. De beste behandeling hangt af van jouw specifieke situatie. Je arts kan de verschillende mogelijkheden met je bespreken en een plan opstellen dat past bij jouw behoeften.
Het is belangrijk om te weten wanneer je dit beter niet kunt gebruiken. Er zijn bepaalde situaties waarin dit middel schadelijk kan zijn. Je arts zal dit altijd controleren voordat je het voorgeschreven krijgt. We bespreken hier de situaties waarin je het absoluut niet mag gebruiken en de situaties waarin je extra voorzichtig moet zijn.
Er zijn situaties waarin je dit middel echt nooit mag gebruiken. Dit noemen we absolute contra-indicaties. Dit zijn de belangrijkste:
Overgevoeligheid voor benzodiazepinen: Als je allergisch bent voor deze medicatie of andere benzodiazepinen (zoals diazepam of alprazolam), mag je dit medicijn niet gebruiken. Je lichaam kan heftig reageren.
Ernstige ademhalingsinsufficiëntie: Als je ernstige ademhalingsproblemen hebt, zoals COPD, kan dit medicijn je ademhaling verder onderdrukken. Dit kan gevaarlijk zijn.
Slaapapneu: Bij slaapapneu stokt je ademhaling tijdens de slaap. Het kan dit verergeren.
Benzodiazepinen zijn een groep medicijnen die een kalmerend effect hebben. Ze werken in op je hersenen en zenuwstelsel. Voorbeelden van andere benzodiazepinen zijn oxazepam, temazepam en midazolam.
Het is belangrijk om je bewust te zijn van de waarschuwingen en voorzorgen bij het gebruik van dit middel. Deze informatie helpt je om het medicijn veilig te gebruiken en mogelijke risico’s te minimaliseren. We bespreken hier de risico’s op afhankelijkheid, het gebruik bij ouderen, verminderde nier- of leverfunctie en genetische variaties.
Lorazepam kan leiden tot afhankelijkheid, zowel lichamelijk als geestelijk. Dit betekent dat je lichaam en geest eraan gewend kunnen raken, waardoor je steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken. Het is belangrijk om het alleen te gebruiken zoals voorgeschreven door je arts en niet langer dan nodig. Langdurig gebruik kan het moeilijker maken om te stoppen en kan ontwenningsverschijnselen veroorzaken, zoals angst, slapeloosheid en trillingen. Bespreek altijd met je arts als je merkt dat je meer lorazepam nodig hebt of als je moeite hebt met stoppen.
Ouderen zijn gevoeliger voor de effecten. Dit komt doordat hun lichaam het medicijn langzamer afbreekt. Dit kan leiden tot een verhoogd risico op bijwerkingen, zoals verwardheid, duizeligheid en vallen. Het is belangrijk dat ouderen een lagere dosis gebruiken en nauwlettend worden gecontroleerd door hun arts. In sommige gevallen kan het nodig zijn om een ander medicijn te overwegen dat minder risico’s met zich meebrengt voor ouderen.
Als je een verminderde nier- of leverfunctie hebt, kan het zich ophopen in je lichaam. Dit kan leiden tot een verhoogd risico op bijwerkingen. Je arts kan de dosis aanpassen of een ander medicijn voorschrijven. Het is belangrijk om je arts te informeren over eventuele nier- of leverproblemen voordat je met lorazepam begint. Regelmatige controle van je nier- en leverfunctie kan nodig zijn tijdens de behandeling.
Het is belangrijk om te begrijpen wat de risico’s zijn als je lorazepam voor een lange tijd gebruikt. Ook is het goed om te weten hoe je het medicijn op een veilige manier kunt afbouwen. Hieronder gaan we dieper in op de risico’s van chronisch gebruik, de cognitieve effecten op lange termijn, een protocol voor het afbouwen en hoe je ontwenningsverschijnselen kunt minimaliseren.
Langdurig gebruik van lorazepam kan leiden tot verschillende problemen. Je lichaam kan eraan wennen, waardoor het minder goed werkt. Dit noemen we tolerantie. Je hebt dan steeds meer nodig om hetzelfde effect te bereiken. Ook kun je afhankelijk worden van het medicijn. Dit betekent dat je niet meer zonder kunt en last krijgt van ontwenningsverschijnselen als je stopt.
Dit middel kan invloed hebben op je denkvermogen. Bij langdurig gebruik kunnen er problemen ontstaan met je geheugen, concentratie en aandacht. Je kunt bijvoorbeeld moeite hebben om nieuwe dingen te leren of om je te concentreren op een taak. Deze effecten kunnen soms lang aanhouden, zelfs nadat je bent gestopt met het medicijn.
Het is belangrijk om lorazepam altijd in overleg met je arts af te bouwen. Stop nooit zomaar, want dit kan leiden tot ernstige ontwenningsverschijnselen. Een veelgebruikt protocol is om de dosis geleidelijk te verlagen. Bijvoorbeeld, elke week 0,5 mg minder. Je arts kan een schema maken dat past bij jouw situatie.
Tijdens het afbouwen kun je last krijgen van ontwenningsverschijnselen. Denk aan angst, slapeloosheid, trillen, zweten en hartkloppingen. Om deze verschijnselen te minimaliseren, is het belangrijk om het afbouwschema van je arts te volgen. Daarnaast kunnen ontspanningsoefeningen, zoals ademhalingsoefeningen of yoga, helpen om de angst te verminderen. Ook een gezonde levensstijl met voldoende slaap en beweging kan bijdragen aan het verminderen van de klachten.
No FAQ Found
Reviews
There are no reviews yet.